Co Jest Twoim Jedynym Pocieszeniem?

Z Gospel Translations Polish

Chyba żaden z katechizmów z czasów reformacji nie jest tak lubiany jak katechizm Heidelberga. W pytaniu tytułowym i odpowiedzi staje się ewidentnym osobiste i charakterystyczne brzmienie katechizmu. „Jakie twoje jedyne pocieszenie w życiu i śmierci?” To nie jest pytanie teoretyczne – „Czego potrzebowalibyśmy, gdyby Bóg był pocieszeniem grześników?” To raczej bardzo praktyczne pytanie – „ Jak ja osiągam pocieszenie w przeciągu całego mojego życia i póżniej, gdy umieram?” Kluczowym pojęciem w pytaniu tytułowym jest pojęcie pocieszenia (niem. trost). Pojęcie odnosi się do naszej pewności i wiary w końcowe dzieło Chrystusa. To pocieszenie rozciąga się na całe życie, a nawet na godzinę śmierci. Jak twierdzi jeden z autorów katechizmu (Zachariasz Ursyn) w swoim komentarzu do katechizmu, to pocieszenie ma związek z „zapewnieniem swobodnego odpuszczenia grzechów, i pojednania z Bogiem, z powodu Chrystusa, i pewne oczekiwanie wiecznego życia; przytulony do serca Duchem Świętym poprzez modlitwę, tak że my nie mamy wątpliwości, iż jesteśmy na zawsze uratowani, zgodnie z twierdzeniem apostoła Pawła: Kto oddzieli nas od miłości Chrystusa?” Zauważcie, iż katechizm mówi o naszym „wyłącznym” pocieszeniu. Niema innego pocieszenia i pewności, poza Chrystusem. Odpowiadając na tytułowe pytanie, katechizm twierdzi, że “Ja ciałem i duchem, w życiu i śmierci,” będę miał pocieszenie. Parafraza listu do rzymian 14:7-8, przypomina nam, że opieka Boża rozciąga się na nas w ciągu całego naszego życia. Chrystus zdjął klątwę; jest pewność zbawienia w tym życiu i wskrzeszenie naszych ciał pod koniec wieków (patrz Q & A 57-58). Wiedza ta uspokaja nas teraz i przygotowuje nas do wszytkiego, cokolwiek nas czeka w przyszłości. Nasze pocieszenie wynika z faktu, że „ Ja nie należę do siebie”. Te słowa pochodzą z listu do Koryntian 6:19-20: „ Nie należycie do samych siebie, tak jak gdybyście zostali kupieni za pewną cenę. Dla tego chwalcie Boga w swoim ciele.” Należymy do Chrystusa, i On zrobi z nami, co zechce. To pocieszenie jest oparte na fakcie, że Bóg jest niezależny i posiada moc postąpić z nami zgodnie z obietnicą. Ten wspaniały fakt jest także wymieniany w następnej części odpowiedzi. „Ale [ja] należę do mojego prawdziwego Zbawiciela Jezusa Chrystusa.” Katechizm prowadzi nas od naszej wiary do posłuszeństwa Chrystusowi – mojemu „wiernemu” Zbawicielowi . Chrystus spewnił wszelką prawość i umarł za nasze grzechy na krzyżu, żeby uratować nas. Specyfika posłuszeństwa Chrystusowi jest opisana bardziej szczegółowo w następnej części odpowiedzi: „ kto z Jego najdroższą krwią.” Te słowa pochodzą z listu 1z Ewangelii wg św. Piotra 1:18-19: „... wiedząc, że zostaliście odkupieni od błachych spraw odziedziczonych po naszych przodkach, nie poprzez marne rzeczy takie jak srebro i złoto, lecz poprzez najdroższą krew Chrystusa, podobną do krwi jagnięcia – bez skazy czy plamki. „Śmierć Chrystusa była jedynym sposobem usunięcia ludzkich grzechów (odkupienie) i odwrócenia gniewu Bożego (ofiara). Katechizm przypomina nam, że gruntem naszego zbawienia jest dzieło Chrystusa dla nas, nie zaś nasza wiara czy dobre uczynki. Następnie, pierwsza odpowiedź katechizmu mówi nam, że śmierć Chrystusa znajduje się w centrum obiecanego zbawienia, ponieważ On “w całości zadośćuczynił za wszystkie moje grzechy.” Śmierć Chrystusa sama zadośćuczyni sprawiedliwości Boga świętego (rzym.3:21-26). Żadne ludzkie uczynki czy ceremonie religijne nie potrafią tego dokonać. Nie tylko to, ale także Jego śmierć „odkupiła mnie z władzy szatana.” To jest odzwierciedlenie z ewangelii 1 Jana 3:8: “Powodem nadejścia Syna Bożego było zniszczenie szatańskich dzieł.” Szatan został wyrzucony z niebios, dla tego on nie może już oskarzyć nas przed sądem bożym. Zwycięstwo Chrystusa nad nim stało się faktem na krzyżu. (Col. 2:13-15). Dalej katechizm utrzymuje cenną prawdę, że nasza pewność zbawienia i nasza wytrwałość w wierze są także dziełem Chrystusa.. „[Chrystus] chroni nas, i bez woli mojego Ojca na niebie nawet jeden włos nie upadnie mi z głowy.” Te słowa pochodzą z Ewangelii wg św. Mateusza 10:29-30: „Czyż dwaj wróble nie zostały sprzedane za pensa? I żaden z nich nie upadnie na ziemię bez woli Ojca twojego. Nawet włosy na twojej głowie zostały wszystkie policzone. „„Osiągnięcie pocieszenia jest obiecane w Ewangeli, ja muszę wiedzieć, że całkowita opieka Boża rozciąga się na wszystkie aspekty mojego życia. Nic nie przydarzy się mi bez woli Bożej. Faktycznie, „wszystkie aspekty winne być razem dla mojego zbawienia” (patrz rzym. 8:28). Bóg uporządkował wszystkie sprawy. On odkupi nas od grzechu. I wreszcie, Bóg obróci to na moją korzyść. Na koniec, uczymy się, że pocieszenie staje się naszym poprzez dzieło Ducha Świętego. „Dlatego poprzez Jego Duch Święty On także zapewnia nam życie wieczne.” Duch Święty niesie świadectwo prawdziwości Śłowa Bożego i potwierdza obietnicę Bożą, że On uratuje wszytkich tych, którzy wierzą w Chrystusa. Ten sam wieczny Duch „sprawia, że ja serdecznie pragnę i jestem gotów od zaraz żyć dla niego”. To właśnie Bóg zobaczy Swoje wspaniałe dzieło aż do końca. Ten kto mnie osądzi, ten mnie uświęci. On, który zaczął wspaniałe dzieło we mnie, zobaczy go całe aż do końca. Wiedza o tych wszystkich rzeczach daje mi nieopisane pocieszenie w życiu i śmierci. Knowing these things gives me unspeakable comfort in life and in death. Pobrano z "http://www.gospeltranslations.org/wiki/What_is_Your_Only_Comfort%3F"