Myśli Odnośnie Żądania Jezusa aby się Nawrócić

Z Gospel Translations Polish

Listy z Cambridge #2

Częścią mojej przerwy w posłudze pastorskiej, tutaj w Cambridge, w Anglii, jest praca nad książką o jeszcze niepewnym tytule Czego Jezus żąda od świata. Nie ma bardziej podstawowego wymogu w przesłaniu Jezusa, niż wymóg nawrócenia. Jest on równie podstawowy i niemal równoznaczny z żądaniem, „Musicie się na nowo narodzić” (Ew. Jana 3:7). Jedną ze spraw, które leżą mi na sercu jest pokazanie, że nawrócenie w nauczaniu Jezusa nie oznacza zmiany zachowania ale wewnętrzną przemianę, która rodzi w nas nowe, uwielbiające Boga zachowanie. Oto kilka myśli, które mam nadzieję pomogą wyjaśnić znaczenie nawrócenia.

Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios. (Ew. Mateusza 4:17)

Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych. (Ew. Łukasza 5:32)

Mężowie Niniwy staną na sądzie wraz z tym pokoleniem spowodują jego potępienie, gdyż na skutek zwiastowania Jonasza upamiętali się, a oto tutaj więcej niż Jonasz. (Ew. Mateusza 12:41)

Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie. (Ew. Łukasza 13:3, 5)

Pierwszym nawołaniem w publicznej służbie Jezusa było „Opamiętajcie się.” Mówił o tym bez ogródek i dyskryminacji, każdemu, kto miał wolę słuchać. Było to nawołanie do radykalnej zmiany w stosunku do Boga i człowieka.

Dwie rzeczy przemawiają za tym, że nawrócenie jest wewnętrzną przemianą umysłu i serca, a nie tylko smutkiem z powodu grzechu czy też samą poprawą zachowania. Po pierwsze, znaczenie greckiego słowa „żałować” (metanoeo) wskazuje nas w tym kierunku. Słowo składa się z dwóch części: meta i noeo. Druga część (noeo) odnosi się do umysłu, myśli, percepcji, dyspozycji i celów. Pierwsza część (meta) jest prefiksem regularnie oznaczającym ruch lub zmianę. ^[1] Tak więc podstawowym znaczeniem słowa żałować jest doświadczenie zmiany myślenia, percepcji, dyspozycji i celów. [dlatego używam słowo „nawrócenie” zamiast „żałować,” jako że lepiej wydaje się oddawać oryginalne znaczenie - adnotacja tłumacza]

Kolejną wskazówką, która potwierdza to znaczenie jest sposób w jaki werset z ewangelii Łukasza 3:8 opisuje relacje pomiędzy nawróceniem a postępowaniem. Jest napisane, „Wydawajcie więc owoce godne upamiętania.” Następnie daje przykłady tych owoców: „Kto ma dwie suknie, niechaj da temu, który nie ma, a kto ma żywność, niech uczyni podobnie” (Ew. Łukasza 3:11). Oznacza to, że nawrócenie jest czymś co dzieje się w nas, owocując nowym postępowaniem. Nawrócenie nie jest nowym postępowaniem ale wewnętrzną zmianą, która je rodzi. Jezus oczekuje, że doświadczymy tej wewnętrznej przemiany.

Dlaczego? Ponieważ jesteśmy grzesznikami. „Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych (Ew. Łukasza 5:32). Jaki był pogląd Jezusa na grzech? W przypowieści o marnotrawnym synu, Jezus opisuje grzech syna w taki sposób: „ . . . i tam roztrwonił swój majątek, prowadząc rozwiązłe życie . . . [i] roztrwonił [go] z nierządnicami” (Ew. Łukasza 15:13, 30). Jednak kiedy marnotrawny syn wyraża swój żal, mówi, „Ojcze zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko tobie, już nie jestem godzien nazywać się synem twoim.” Zatem lekkomyślne trwonienie życia nie tylko przynosi ból drugiej osobie ale jest przestępstwem przeciwko niebu – a to znaczy przeciwko Bogu. To jest esencja grzechu. Atak na samego Boga.

W sposobie w jaki Jezus naucza swoich uczniów modlitwy, możemy dostrzec tą samą myśl. Powiedział, że tak powinni się modlić, „Przebacz nam nasze grzechy tak jak my wobec nas winnym przebaczamy” (Ew. Łukasza 11:4, Nowe Przymierze). Innymi słowy, grzechy które Bóg nam przebacza są porównane do tych, które inni popełniają przeciwko nam, i są one nazwane winami [długami]. Zatem pogląd Jezusa jest następujący, grzech znieważa Boga i sprawia, że stajemy się jego dłużnikami. Jesteśmy mu dłużni przywrócenie honoru, który zniesławiliśmy swoim zachowaniem i postawą. Ten dług jest zapłacony przez Jezusa. „Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu” (Ew. Marka 10:45). Jednak aby cieszyć się tym darem, mówi nam, że musimy się nawrócić.

Nawrócenie oznacza doświadczenie przemiany, która pozwala nam zobaczyć Boga jako prawdziwego, pięknego i godnego całego naszego uwielbienia i posłuszeństwa. Przemiana ta pozwala nam zobaczyć osobę Jezusa w takim właśnie świetle. Wiemy to, ponieważ sam Jezus powiedział, „Gdyby Bóg był waszym Ojcem, miłowalibyście mnie, Ja bowiem wyszedłem od Boga i oto jestem.” (Ew. Jana 8:42). Postrzeganie Boga nowym umysłem oznacza postrzeganie Jezusa nowym umysłem.

Nikt nie jest zwolniony z wymagania aby się nawrócić. Jezus jasno postawił sprawę kiedy grupa ludzi przyszła do niego z wieściami o dwóch nieszczęściach - krwawej masakrze z ręki Piłata oraz upadku wieży przy Syloe (Ew. Łukasza 13:1-4). Jezus skorzystał z tej okazji aby ostrzec nawet tych, którzy przynieśli mu wieści: „powiadam wam, lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie.” (Ew. Łukasza 13:5). Innymi słowy, nie myślcie, że nieszczęścia oznaczają, że niektórzy ludzie są grzesznikami i mają potrzebę nawrócenia a inni nie. Wszyscy potrzebują nawrócenia. Tak samo jak wszyscy muszą się na nowo narodzić ponieważ „co się narodziło z ciała, [jedynie] ciałem jest” (Ew. Jana 3:6), tak więc wszyscy muszą się nawrócić ponieważ wszyscy są grzesznikami.

Kiedy Jezus powiedział, „Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych” (Ew. Łukasza 5:32), nie miał na myśli, że niektóre osoby są wystarczająco dobre i nie potrzebują nawrócenia. Miał na myśli, że niektórzy myślą, że są (Ew. Łukasza 18:9), natomiast inni nawrócili się i ich dług wobec Boga jest wyrównany. Dla przykładu, pewien znawca prawa chciał się [sam siebie] „usprawiedliwić” (Ew. Łukasza 10:29) podczas kiedy „celnik . . . bił się w pierś swoją, mówiąc: Boże bądź miłościw mnie grzesznemu.” [i] poszedł usprawiedliwiony [przez Boga!] do domu swego” (Ew. Łukasza 18:13-14).

Zatem, nikt nie jest wykluczony. Wszyscy potrzebujemy nawrócenia i potrzebujemy go pilnie. Jezus powiedział, „lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie.” Co miał na myśli mówiąc poginiecie? Miał na myśli, że sąd ostateczny spadnie na tych, którzy się nie nawrócą. „Mężowie z Niniwy staną na sądzie wraz z tym pokoleniem i spowodują jego potępienie, gdyż na skutek zwiastowania Jonasza upamiętali się, a oto tutaj więcej niż Jonasz” (Ew. Mateusza 12:41). Jezus, Syn Boga, ostrzega ludzi o nadchodzącym sądzie, i oferuje ucieczkę jeśli się nawrócimy. Jeśli się nie upamiętamy, Jezus ma dla nas jedno słowo, „Biada tobie” (Ew. Mateusza 11:21).

Dlatego też jego żądanie nawrócenia jest centralną częścią nauczania o tym, że Królestwo Boże się przybliżyło. „Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże, upamiętajcie się i wierzcie ewangelii” (Ew. Marka 1:15). Ewangelia – dobra nowina – jest taka, że panowanie Boga nadeszło w Jezusie aby wykupić grzeszników zanim Królestwo nadejdzie w pełni przy powtórnym przyjściu wraz z sądem. Tak więc żądanie nawrócenia opiera się na łaskawej ofercie przebaczenia i na łaskawym ostrzeżeniu, że nadejdzie dzień, w którym Ci, którzy odrzucą tą ofertę, poginą na sądzie ostatecznym.

Po swoim zmartwychwstaniu Jezus odpowiednio uposażył swoich uczniów aby zapewnić kontynuację nawoływania do nawrócenia i aby rozeszło się ono po całym świecie. Powiedział, „Jest napisane, że Chrystus miał cierpieć i trzeciego dnia zmartwychwstać i że, począwszy do Jerozolimy, w imię jego ma być głoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów” (Ew. Łukasza 24:46-47). Tak oto żądanie Jezusa aby się nawrócić rozchodzi się po wszystkich narodach. Dociera do nas, gdziekolwiek jesteśmy i kimkolwiek jesteśmy, zjawia się z tym samym roszczeniem. Nawróć się – brzmi żądanie Jezusa od każdej duszy. Bądź przemieniony. Zamień wszystkie zniesławiające Boga i umniejszające Chrystusa usposobienia i percepcje, na te które cenią Chrystusa i go wywyższają.

Dla Chrystusa i jego królestwa,

Pastor John

---

^[1]Na przykład meta występuje jako prefiks w słowie metabaino (transfer z jednego miejsca na drugie), metaballo (zmiana myślenia), metago (transport z jednego miejsca na inne), metatithemi (przenieść z jednego miejsca na drugie, umieścić w innym miejscu, przeniesienie), metamorphoo (zmiana widoczna dla innych, przemieniony), metastrepho (spowodować zmianę stanu lub warunków, zmienić, modyfikować), metaschematizo (zmienić formę czegoś)